Там дзесьцi на краі зямлi Адпачываюць караблi Тыя, што мы не збераглi У баi Там на абломках двух мастоў Ужо застыла наша кроў I зноў нам не хапiла слоў У баi Прыпеў: Здаецца не твая вiна Што не пазбежная вайна Здаецца не твая вiна Гэта вясна, вясна, вясна На скрыжаваннi дзвюх дарог Нiхто з нас зноў не перамог Нам застаецца толькi Бог У баi Два не патрэбных нам крыла Вясна пакорлiва дала I толькi вера не прыйшла У баi Прыпеў. У невыноснай цiшынi Мiнаюць адзiноты днi Нашы падзенні з вышынi У баi I на абломках двух мастоў Калi cустрэнемся мы зноў Я мару каб хапiла слоў У баi Прыпеў.