Dwangarbeiders: Omlaag, omlaag, de blik gericht omlaag Omlaag, omlaag, want anders krijg je slaag Javert: Breng mij gevangene 24601 Jouw tijd is om, je proeftijd gaat nu in Je kent het gebruik Valjean: Ja eindelijk Javert: Nee, jij krijgt van mij de gele vrijlatingsbrief Je blijft een dief Valjean: Ik stal een brood, niet meer Javert: Nee, jij brak in Valjean: Ik sloeg een venster in Mijn zusters kind was de dood nabij Stierf van de honger Javert: Honger krijg je weer Tenzij je leert te luist'ren naar de wet Valjean: Ik luisterde al jaren: negentien Als slaaf van de wet Javert: Vijf jaar, voor wat je deed De rest omdat j'ontvluchten wou Ja, 24601 Valjean: Mijn naam is Jean Valjean Javert: Ik ben Javert Vergeet niet hoe ik heet Nee niet vergeten, 24601 Sträflinge: Omlaag, omlaag, een slaaf volbrengt z'n straf Omlaag, omlaag, twee benen in het graf Valjean: Vrij ben ik nu, de aarde is stil Ik voel de wind, ik adem weer En opgeklaard, licht op de hemel Ik drink uit de bron, ik heb weer dorst Na al die tijd verspild, vermorst Hen vergeven is niet mijn taal Zij zijn schuldig, allemaal Een nieuwe dag, wat die mij brengt? Op zoek, wat mij, de wereld schenkt Twee Agenten: Zeg de Monseigneur de waarheid Mogelijk is hij zeer verrast Jij was, zeg je, gisteravond Bij de Monseigneur te gast? En uit louter Naastenliefde Heeft hij jou toen toegestopt Immers kerel, dat bewéér je, al dit zilver Bisschop: Ja dat klopt Maar je bent zo snel vertokken Dat jou één ding is ontgaan Dit had ik jou ook geschonken Waarom liet je 't mooiste staan? Laat hem vrij, hij sprak de waarheid Dat is meer dan duidelijk nu Dank u voor uw plichtsbetrachting En Gods zegen rust op u Broeder wil één ding onthouen Zie dit in een hogere lijn En gebruik dit kostbaar zilver Om een eerlijk mens te zijn Bij het bloed der martelaren Bij hun lijden, bij hun lot God verlost jou van het duister Want ik kocht jouw ziel voor God Valjean: Wat deed ik, Heer? Wat heeft mij hiertoe gebracht? Ik werd een hond op de vlucht, ik werd een dief in de nacht En zonk ik al zo diep en lijk het al zo laat Dat niets overblijft dan de schreeuw van m'n haat De schreeuw in het donker, niemand noort mij Ik, die hier sta bij het keren van het tij Als er een weg is in de mist Dan heb ik die lang geleden gemist Mijn leven was oorlog, twintig jaar lang Men maakte mij nummer, vermoordde Valjean Men verklaarde, geketend, mij dood Enkel voor 't stelen van een stuk brood Toch liet ik toe dat deze man Mijn ziel weer raakt, mij liefde leert Hij gaf mij als een broeder's hoeder Vertrouwen terug, de naam van broeder "Jouw leven is naar God gekeerd" Verkondigt hij Ik die de wereld zag met haat En heel de wereld haatte mij Oog om oog, tand om tand Leer om leer, geen gevoel Dat was altijd mijn lijfspreuk Dat was altijd mijn doel Één woord van Hem en ik daal weer Op de aloude pijnbank neer In plaats daarvan schenk hij mij vrijheid De schaamte, die opeens weer in me snijdt Hij zei, dat ik een siel bezit, hoe hij dat wist Een licht dat naar verlossing leidt? Is er een weg nog in de mist? Ik wil grijpen, maar glij weg Om mij heen wordt alles zwart Als ik in de leegte staar Van de zonde in m'n hart Ik ontvlucht nu Jean Valjean Jean Valjean en zijn bestaan Jean Valjean is nergens meer Een nieuwe bladzij vangt nu aan
https://primoaccordo.net/les-miserables/proloog.htm