Znowu jestem tu A niepamięć już mnie zna Ten dom Gdzie zupełnie inna ja Sprzed lat Myślałam, że już wiem Zastanawiam się Gdybym mogła spotkać ją To czy Umiałabym Przekazać jej tych kilka cennych rad Jak ma żyć, jak oswajać świat Czy dziś już to wiem Ślady dawno zatarł czas I wiatr A ta zapomniana ja Sprzed lat Nie, nie posłucha mnie Może tak już jest Że choć człowiek żyłby lat I sto Będzie wiecznie pytać się By wciąż, wciąż wiedzieć coraz mniej
https://primoaccordo.net/anna-maria-jopek/zupenie-inna-ja.htm